Het verschil tussen CO₂-compensatie en CO₂-afvang ligt in hun benadering van het beheersen van CO₂-emissies. CO₂-compensatie omvat het compenseren van emissies door CO₂-certificaten te kopen van projecten die CO₂ vermijden of CO₂ uit de atmosfeer verwijderen. Deze projecten kunnen herbebossing- of bebossingsinitiatieven omvatten.
Aan de andere kant richt CO₂-afvang zich op het direct opvangen van CO₂-emissies, vaak afkomstig van industriële processen of energiecentrales, en deze op te slaan om te voorkomen dat ze in de atmosfeer terechtkomen. Deze technologie heeft tot doel de hoeveelheid CO₂-dioxide die in het klimaat terechtkomt, te verminderen.
CO₂-compensatie, vooral als deze geworteld is in natuurprojecten zoals herbebossing of herstel van wetlands, legt niet alleen CO₂ vast, maar brengt ook een overvloed aan extra voordelen voor het klimaat met zich mee. Deze omvatten het vergroten van de biodiversiteit, het verbeteren van de waterkwaliteit en het herstellen van habitats, waardoor een holistische positieve impact op het klimaat wordt gecreëerd. Aan de andere kant is CO₂-afvang een technologiegerichte oplossing. Hoewel het effectief zou kunnen voorkomen dat CO₂ in de atmosfeer terechtkomt, biedt het niet de verreikende klimaatvoordelen van natuurlijke compensatie. Bovendien is de technologie achter het afvangen van CO₂ nog steeds in ontwikkeling en zijn de langetermijngevolgen voor het klimaat nog niet volledig duidelijk. CO₂-compensatie via de natuur biedt een uitgebreidere oplossing. Het pakt niet alleen het CO₂-probleem aan, maar herstelt ook ecosystemen, waardoor het een duurzamere en holistischere benadering wordt vergeleken met de unieke focus van CO₂-afvang.