Latijns-Amerika is een van de meest biodiverse regio's ter wereld, waar meer dan 40% van de planten- en diersoorten ter wereld voorkomen. De aanhoudende ontbossing, fragmentatie van habitats en veranderende klimaten bedreigen deze natuurlijke rijkdom echter. Er is een nieuwe aanpak nodig om dit verlies te beperken – een aanpak die de nadruk legt op traditioneel natuurbehoud en de actieve betrokkenheid van de lokale mensen.
Inheemse vrouw die authentieke aymara-kleding draagt en een verse aardappel toont
Erfgoed
Volgens de Voedsel- en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties (FAO) vormen inheemse volkeren slechts 5% van de wereldbevolking. Toch beheren ze 22% van 's werelds land en zijn ze de hoeders van 80% van de biodiversiteit van de planeet.
De Latijns-Amerikaanse regio herbergt minstens 522 inheemse gemeenschappen, variërend van Patagonië tot noordelijk Mexico, via het Amazonegebied, de Andes, het continentale Caribisch gebied en Midden-Amerika. Inheemse gemeenschappen in Latijns-Amerika hebben eeuwenlang duurzaam landgebruik en -behoud toegepast, lang voordat de term 'biodiversiteit' werd bedacht. Deze praktijken behouden niet alleen het natuurlijke evenwicht, maar bevorderen ook het welzijn van de gemeenschappen zelf.
Veel inheemse bevolkingsgroepen leven in afgelegen gebieden die vaak rijke biodiversiteit bevatten, waar het vinden van een balans met de natuur essentieel is om te overleven. De inheemse bevolking leeft midden in de natuur waardoor ze fenomenen als klimaatverandering of de impact van nieuwe soorten op de evolutie van ecosystemen.
Deze kennis maakt ook seizoensvoorspellingen mogelijk. Herdersstammen in Oost-Afrika kunnen bijvoorbeeld anticiperen op wanneer en waar het zal regenen door de bloei van bomen en het gedrag van vogels en insecten te observeren. De waarneming van deze biologische indicatoren wordt uitgevoerd door ontdekkingsreizigers die het grondgebied doorkruisen om te bepalen waar en wanneer ze hun kuddes moeten verplaatsen. Deze traditionele kennis is niet star en integreert nieuwe fenomenen die van invloed zijn op het milieu. De Eerste Naties van Noord-Canada merkten bijvoorbeeld op dat wolvenroedels hun dynamiek en roofgedrag veranderden, wat leidde tot een afname van de kariboe-kudden.
In het Amazoneregenwoud beschermen inheemse gemeenschappen uitgestrekte stukken bos door hun traditionele landgebruik. Ze telen en oogsten gewassen zoals Braziliaanse noten en cacao zonder het bos te kappen. Ze jagen ook selectief op wild om ecologisch evenwicht te behouden. Als gevolg daarvan overlappen de biodiversiteitshotspots van het Amazoneregenwoud met inheemse landen, wat wijst op de effectiviteit van dit traditionele landbehoud.
Wetenschap
Studies hebben aangetoond dat de aanwezigheid van inheemse volkeren in een gebied positief correleert met een toename van bosbedekking en verminderde ontbossing en CO₂-uitstoot. Volgens de Wereldbank beheren inheemse volkeren of hebben ze gebruiksrechten over 25-30% van het landoppervlak van de wereld, inclusief enkele van de belangrijkste CO₂-putten, zoals tropische bossen. Deze cijfers benadrukken het belang van deze gemeenschappen bij het beschermen van natuurlijke hulpbronnen en landbouw.
Het belang van traditionele ecologische kennis om verdere achteruitgang van de biodiversiteit van de planeet te voorkomen, werd erkend in de wereldwijde beoordeling uitgevoerd door het Intergouvernementele Platform voor Biodiversiteit en Ecosysteemdiensten (IPBES) van de Verenigde Naties, gepubliceerd in mei 2019.
In veel landen in Latijns-Amerika hebben ze het belang van inheemse kennis en praktijken erkend en zijn ze begonnen met het aannemen van beleid dat inheemse gemeenschappen versterkt in het behoud van biodiversiteit. Zo heeft de Braziliaanse overheid beschermde gebieden en inheemse territoria opgericht die meer dan 20% van het landoppervlak beslaan. Deze gebieden verminderen ontbossing aanzienlijk in vergelijking met niet-beschermde gebieden.
Uitzicht op een koffieplantage nabij Manizales, Colombia.
Een integratieve weg vooruit
Bedrijven in de sector van CO₂-compensatiecertificaten en biodiversiteitsbehoud gaan steeds vaker samenwerken met inheemse gemeenschappen om natuurprojecten voor het bos te ontwikkelen die inkomsten genereren en tegelijkertijd de bossen beschermen. Deze samenwerkingen zorgen ervoor dat lokale gemeenschappen profiteren van natuurbehoud en dat duurzaam levensonderhoud wordt bevorderd.
Inheemse gemeenschappen in Latijns-Amerika spelen een essentiële rol in biodiversiteitsbehoud door hun traditionele activiteiten en actieve deelname aan beleidsvorming en initiatieven voor natuurbescherming. Overheden en organisaties moeten deze inspanningen erkennen en ondersteunen om duurzaamheid op de lange termijn te bereiken en de unieke biodiversiteit van de regio te behouden voor toekomstige generaties.
DGB Group erkent het belang van betrokkenheid en samenwerking met verschillende belanghebbenden, inclusief de lokale mensen, om duurzame ontwikkeling te bevorderen en het klimaat te beschermen. Door gemeenschappen te betrekken bij de besluitvorming en hun feedback op te nemen, kan DGB beter begrijpen en reageren op de unieke behoeften en zorgen van de lokale bevolking. Dit bevordert niet alleen een meer inclusieve en rechtvaardige benadering van projectontwikkeling, maar zorgt er ook voor dat de activiteiten van DGB in lijn zijn met de duurzame ontwikkeling van de bevolking op de lange termijn. Bovendien kan het betrekken van belanghebbenden bij het plannen en implementeren van milieuprojecten helpen bij het opbouwen van vertrouwen, het vergroten van transparantie en het bevorderen van verantwoord beheer van natuurlijke hulpbronnen. Door betrokkenheid van belanghebbenden te prioriteren, kan DGB bijdragen aan het ontwikkelen van gezonde, veerkrachtige gemeenschappen en een duurzamere toekomst.
DGB kan u helpen duurzamer te worden door het integreren van ecosysteemherstel
